Helg

Eg har nå sett meg føre å fortelje litt frå denne helga som nå er over. På lørdag vaska eg bilen min, med det målet for auga å gje bilen eit skinnande ytre ved hjelp av voks. Sjølv om den utsjånadsmessige forbedringa var ovvettes stor, vart resultatet berre delvis godkjend. Åsaken til dette ligg fleire månader tilbake i tid. Det hende i dei dagar då eg studerte i Trondheim, Corollaen stod parkert i Blåklokkeveien to, og det var vår. Ein hekk av tre, hvis artsnavn meg er ukjend, gjorde den ugjerninga å drysse ein generasjon med frø ned på desse metallplatene som utgjer bilkarosseriet. I den travle studentkvardagen bekymra eg meg ikkje over dette, ja, eg tok knapt nok merknad av dette biologiske materialet, som, utan mitt samtykke, beslutta å etse seg fast i lakken. Etter iherdig vasking med alskens kjemikaliar vart betre, men dersom ein iakttek bilen med argusauge vil ein ennå kunne skimte grønfarge ymse stader på bilen. Men, for ein bil hvis levetid er bestemt av korrosjonshastighet og velvilje under EU-kontrollar, speler det ikkje noka stor rolle uansett.

På lørdag kveld reiste eg inn til Misjonssalen i Oslo. Det var faktisk Vegard, vår kjære teolog som er uenig med nlm i det aller meste, som foreslo å vitje denne storstova i hovudstaden. Det var denne kvelden Terje Forsberg som skulle fortelle si historie. Det var meget sterkt. Boka hans, "Aldri for sent å bli et lykkelig barn", har eg ikkje lest, men eg trur likevel eg vil driste meg til å anbefale den. Etterpå reiste eg, Vegard, Åge, Håvard og Arnfinn til Fjellhaug. Det vart stor mimrefaktor frå året med kristendom grunnfag då me såg kjente kjøkken, bordtennisbord og ikkje minst taket på studentheimen, med tidenes utsikt over byen.