Stemning

I dag hadde eg kjemieksamen. Det var ein utfordring. Det vart spurd om ein heil del fenomen som ein skulle forklare. Ifølge Einstein er fantasi betre enn kunnskap, og eg gjorde mitt beste for å prøve å hoste opp ei nogenlunde god forklaring på kvifor luftingcellekorrosjon berre er problematisk for jern, og ikkje kopar og aluminium. Kunsten er å vere så spesifikk at det ser ut som ein kan stoffet, og likevel formulere seg så generelt at ein ikkje seier noko gale. Og dersom det er ei kjerne av sanning i det heile, vert det rekna som bonus.

Eksamenstida er ei merkeleg tid. Optimalt sett skulle ein lest heile tida, men av ymse biologiske årsakar går ikkje det, for etterkvart må ein ete, sove, og etter ei stund vert hovudet trøytt. Håvard, som har to tunge mattefag i haust, illusterer dette på ein glimrande måte. Han er i ferd med å uttala bokstaven a. Det er uvisst om det er karakterambisjonen, a-en i mAtte, eller eit generelt uttrykk for trøyttsemd.

Ellers hadde eg eit gjensyn med Lucky Luke i dag. Då dansk sprog var tilgjengelig var dette å foretrekka, då det er eit umåtelege morosamt språk (blei tatt for å vera dansk i Molde for ca. 12 år sidan, skjønner ennå ikkje det). Lukern var fremdeles raskere enn sin egen skygge, Jolly var fremdeles spydig ovenfor produsenten, og humoren var den samme gamle som før:) Uansett godt med litt avveksling før mer eksamenslesing.